Logo of Team Belgium

Jacques Borlée is uitermate tevreden met wat de drie ploegen bereikt hebben tijdens dit World Relays-weekend, zeker als je rekening houdt met alle afwezigen. Zowel de Tornados als de Cheetahs en de gemengde estafetteploeg pakten in Japan hun ticket voor het WK later dit jaar.

"Zowel bij de mannen als bij de vrouwen zijn we naar Japan getrokken, zoals de Rode Duivels naar het WK zouden gaan zonder Eden Hazard", maakt Jacques Borlée duidelijk hoeveel de grootste namen betekenen voor de Tornados en de Cheetahs. 

"Cynthia Bolingo en Kevin Borlée waren er niet en heel de ploeg stijgt dan boven zichzelf uit. Met Cynthia en Kevin zouden we nog onwaarschijnlijkere wonderen verricht hebben. De Cheetahs waren buitengewoon en Jonathan Saccoor heeft zich opgeofferd door twee wedstrijden na mekaar te lopen." Dylan Borlée zat nog uitgeteld op de grond, Jonathan Borlée kon nauwelijks nog stappen, maar Jonathan Sacoor stond al klaar om als slotloper te presteren met het gemengd estafetteteam. 

"Het zwaarste wat ik heb gedaan in heel mijn leven", zucht Jonathan Sacoor na afloop van alle wedstrijden net voor hij de bus naar het hotel opstapt. "Mijn benen waren in complete verzuring, opnieuw helemaal starten en opnieuw helemaal sterven, je lichaam is daar niet klaar voor. Soit, het was een goede training. We waren gelukkig al geplaatst." 

Zich plaatsen voor het WK in Doha in de herfst met de drie ploegen 4x400m was het doel en dat is gelukt. Jacques Borlée: "Dit doet deugd voor het Belgische atletiek. We hebben mooie perspectieven voor de toekomst in Doha. Dit creëert enthousiasme bij de atleten." 

Gevraagd naar een verklaring waarom het gelukt is, zelfs met al die afwezigen, antwoordt vader-coach Borlée: "De voorbereiding, de goesting om het goed te doen, objectieven stellen, de ondersteuning van Sport Vlaanderen en ADEPS, en de goede tactiek, maar... vandaag hebben we een beetje getoverd. Die bronzen medaille met de Tornados is echt een grote stunt." 

Een stunt waar een feestje bij hoort? Jacques Borlée ziet het liever niet gebeuren. "We vertrekken om 5u15 's ochtends. Ik denk niet dat we lang gaan feesten. Het seizoen start en we hebben zin om te presteren, de competities zijn bezig over tien à vijftien dagen." 

Jonathan Sacoor twijfelt toch nog: "Eerst een ijsbad, dansen zal niet lukken, maar misschien een beetje schuifelen; dat wordt het feestje van de Cheetahs en de Tornados."

Belga