Logo of Team Belgium

Het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité vernam met diepe droefheid het overlijden van Graaf Jacques Rogge. Jacques Rogge, die geboren werd in Gent op 2 mei 1942, was van 1989 tot 1992 de voorzitter van het BOIC. Van 2001 tot 2013 zat hij het Internationaal Olympisch Comité (IOC) voor. Hij overleed op 79-jarige leeftijd.

Al tijdens zijn topsportcarrière bezat Jacques Rogge de kwaliteiten die hem later als sportbestuurder aan de top van de internationale scène zouden brengen. Hij toonde een grote interesse in uiteenlopende sporten. Zijn enorme discipline en doorzettingsvermogen maakten van hem een te duchten concurrent, maar zonder ooit de waarden van de sport uit het oog te verliezen.

Als zeiler behaalde Jacques Rogge zijn grootste successen: hij won de Yachting World Cadet Trophy, werd 16 keer Belgisch kampioen en nam in de Finn-klasse deel aan drie Olympische Spelen (Mexico City 1968, München 1972 en Montréal 1976). In het rugby maakte hij deel uit van de nationale ploeg en werd hij Belgisch kampioen. Zijn activiteiten in de sportwereld combineerde hij als doctor in de geneeskunde, chirurgie en verloskunde en als licentiaat sportgeneeskunde met zijn specialisatie als orthopedisch chirurg.

Op 10 maart 1973 trad Jacques Rogge toe tot de raad van bestuur van het BOIC, en dat als eerste actieve atleet ooit. Drie jaar later, op 29 november 1976, werd hij verkozen tot ondervoorzitter. Hij leidde de Belgische delegaties op de Olympische Zomerspelen van Moskou 1980, Los Angeles 1984 en Seoel 1988 en de Olympische Winterspelen van Innsbruck 1976 en Calgary 1988. Als delegatieleider toonde hij zijn diplomatisch talent om een hecht Belgisch team te maken van de individueel gefocuste atleten. Hij wees hen op hun rechten, maar ook op hun plichten. ‘Sportlui moeten er altijd over waken dat ze aan de sport teruggeven wat de sport aan hen heeft gegeven’, zei hij daarover.

Op 18 maart 1989 volgde Jacques Rogge Ridder Raoul Mollet op als voorzitter van het BOIC. Mollet was voor hem, zowel tijdens zijn sportieve carrière als erna, een groot voorbeeld.

In 1989 werd Jacques Rogge verkozen tot voorzitter van de Europese Olympische Comités (EOC). In deze organisatie zou hij voor het eerst zijn stempel drukken op de internationale olympische scène. Hij riep in 1991 de Europese Jeugd Olympische Dagen (EYOD) in het leven, waarvan de eerste editie plaatsvond in Brussel. Deze multidisciplinaire olympische competitie bracht beloftevolle atleten uit heel Europa samen. Vandaag is dit tweejaarlijkse zomer- en winterevenement, nu het Europees Jeugd Olympisch Festival (EJOF) genoemd, uitgegroeid tot een hoogstaande jongerencompetitie waarin topsport en de olympische waarden hand in hand gaan. Vanuit dezelfde gedachte riep het Internationaal Olympisch Comité (IOC) onder impuls van Jacques Rogge in 2010 de Jeugd Olympische Spelen (JOS) in het leven. In een tijd waar het aantal zwaarlijvige kinderen angstwekkend stijgt en tieners massaal sport de rug toekeren, vooral in de meest ontwikkelde landen, trok Jacques Rogge voluit de kaart van de jongeren. ‘We zijn het verschuldigd aan de jeugd overal ter wereld’, zei de IOC-voorzitter toen hij de organisatie van de eerste Jeugd Olympische Spelen aankondigde.

Jacques Rogge werd IOC-lid in 1991. Binnen het Internationaal Olympisch Comité maakte hij deel uit van verschillende commissies, waaronder die voor de olympische beweging, de olympische solidariteit en het olympisch programma, en van de medische commissie waarvan hij van 1994 tot 2001 vicevoorzitter was. In 1998 trad hij toe tot het uitvoerend comité van het IOC. IOC-voorzitter Juan Antonio Samaranch stelde hem aan als voorzitter van de coördinatiecommissies voor de Spelen van Sydney 2000 en Athene 2004. In 1992 besloot hij om zich volop toe te leggen op zijn taken binnen het IOC en beëindigde hij zijn mandaat als BOIC-voorzitter. Tot 2013 bleef Jacques Rogge vertegenwoordiger van het IOC in het BOIC.

Op de 112e IOC-sessie in Moskou in 2001 verkozen de IOC-leden Jacques Rogge tot voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité. Hij volgde er de Spanjaard Juan Antonio Samaranch op, en werd na graaf Henri de Baillet Latour de tweede Belg in de geschiedenis van de Olympische Spelen aan het hoofd van de grootste sportieve organisatie ter wereld. Acht jaar later zou de IOC-sessie in Kopenhagen zich massaal scharen achter een verlenging van zijn mandaat tot 2013.

Onder het beleid van Jacques Rogge voer het IOC een progressieve en stabiele koers, met een accent op enkele grote pijlers. Het herstellen van de fundamentele olympische waarden was een streefdoel dat als een rode draad door zijn carrière als sportbestuurder liep. Onder zijn voorzitterschap ging het IOC voorop in de strijd tegen doping. Jacques Rogge zelf was in 1999 oprichtingslid van het Wereldantidopingagentschap (WADA). Het IOC maakte onder zijn impuls een prioriteit van het streven naar nultolerantie. De laatste jaren van zijn mandaat kwam ook de strijd tegen illegale sportweddenschappen steeds nadrukkelijker op het voorplan. Ook in dit dossier speelde het IOC een voortrekkersrol.

Jacques Rogge kon ook terugblikken op zes voortreffelijk georganiseerde Spelen, drie winter- en drie zomeredities. Zijn grote bekommernis was ook daar om terug te keren naar de essentie van de Olympische Spelen en de steeds verder uitdijende omvang van de organisatie een halt toe te roepen. Die gedachte werd mooi duidelijk tijdens de eerste Jeugd Olympische Spelen in Singapore, een olympische jongerencompetitie met een duidelijke focus op de atleten en de waarden van de sport. Jacques Rogge slaagde er bovendien in om het IOC financieel op de rails te houden.

De kwaliteiten en verwezenlijkingen van Jacques Rogge dragen tot ver buiten onze landsgrenzen. Hij werd onderscheiden met tientallen wetenschappelijke en eretitels. In België werd hij door Koning Boudewijn tot ridder geslagen in 1992, in 2002 verleende Koning Albert II hem de titel van graaf. Toch bleef Jacques Rogge steeds bescheiden onder de huldigingen: ‘Ik heb het IOC in 2001 zelf in een goede staat geërfd van Samaranch en ik zal het in een even goede staat aan mijn opvolger nalaten’, zei hij.

Het leidt geen enkele twijfel dat België en de hele internationale sportwereld met Jacques Rogge een van de grootste sportpersoonlijkheden uit de olympische geschiedenis verliest.

Het BOIC wenst zijn innige deelneming te betuigen aan zijn echtgenote, kinderen, familie en vrienden.